رعایت حقّ مجلس و هم صحبت
جعفری مقدم |
سه شنبه, ۱۳ خرداد ۱۳۹۳، ۰۱:۴۹ ب.ظ |
۰ نظر
در یکى از روزها، مسلمانی به محضر امام سجّاد (ع) وارد شد و عرضه داشت :
اى پسر رسول خدا! در فلان مجلس با جمعى از دوستان نشسته بودیم ، که شنیدیم شخصى نسبت به شما ناسزا مى گفت و توهین مى کرد و در بین صحبت هاى ناپسندش گفت: علىّ بن الحسین علیهمالسّلام گمراه و بدعت گذار است .
امام فرمود: تو حقّ مجلس و همچنین حقّ کسانى را که با تو هم صحبت بودند، رعایت نکردى، چون سخنانى که در آن مجلس مطرح شده بود، امانت بود، و تو آنها را فاش کردی!؟
و تو حقّ مرا هم رعایت نکردى ، چون چیزى که من از دیگران نسبت به خود نمى دانستم ، فاش کردى.آیا نمى دانى که مرگ در کمین است ؟و بعد از آن باید در پیشگاه خدا پاسخگو باشیم؟
پس سعى کن همیشه از سخن چینى و غیبت پشت سر دیگران اجتناب و دورى کنى .
امام فرمود: تو حقّ مجلس و همچنین حقّ کسانى را که با تو هم صحبت بودند، رعایت نکردى، چون سخنانى که در آن مجلس مطرح شده بود، امانت بود، و تو آنها را فاش کردی!؟
و تو حقّ مرا هم رعایت نکردى ، چون چیزى که من از دیگران نسبت به خود نمى دانستم ، فاش کردى.آیا نمى دانى که مرگ در کمین است ؟و بعد از آن باید در پیشگاه خدا پاسخگو باشیم؟
پس سعى کن همیشه از سخن چینى و غیبت پشت سر دیگران اجتناب و دورى کنى .
احتجاج طبرسى : ج 2، ص 145، ح 183.با تلخیص
- ۹۳/۰۳/۱۳